– باکتری ای به نام استافیلوکوک ارئوس روی سطح پوست به حالت طبیعی وجود دارد که تا زمانی که به لایه های زیرین پوست راه پیدا نکند منجر به مشکل نمی شود ولی به دلیل ایجاد زخم یا جراحت در پوست این باکتری به داخل پوست نفوذ کرده و ایجاد جوش در این منطقه می نماید .
در کاشت ابرو نیز به دلیل ایجاد سوراخهای ریز برای کاشت فولیکولهای ابرو امکان فعال شدن این باکتری در محل بریدگی و تکثیر آن و در نتیجه ایجاد جوش وجود دارد .
– باکتری دیگری به نام پسودوموناس که بیشتر در استخر، سونا و جکوزی های عمومی که سطح مناسبی از کلر در آب آن وجود ندارد می تواند روی پوست ناحیه ابروهای کاشته شده ایجاد جوش نماید . پس اگر عمل کاشت ابرو و مو انجام داده اید بهتر است تا یک ماه از استخرهای عمومی استفاده نکنید .
– باکتری دیگری که ممکن است منجر به ایجاد جوش در ناحیه کاشت ابرو شود استرپتوکوک است که کمتر شایع است ولی در برخی افراد مشکل ایجاد می کند .
– باکتری نئوسپورین در موارد درماتیت تماسی آلرژیک باعث بروز جوش در ناحیه کاشت می شود و ربطی به عوارض کاشت مو و ابرو ندارد .
– شایعترین قارچی که تولید جوش پس از کاشت مو و ابرو می کند پیتروسپروم است ولی خوشبختانه جوشهای ناشی از این قارچ به خوبی به درمانهای ضد قارچ جواب می دهند .
– تخلیه جوش: اگر نوک جوش به رنگ زرد یا سفید باشد نشان می دهد که جوش رسیده است پس می توان با فشار دادن آنها را تخلیه کرد. البته این کار باید در وقت شستشو با بتادین و شامپو انجام شود چرا که ترکیدن جوش می تواند منجر به آلوده شدن قسمت های دیگر پوست شود .
– مصرف آنتی بیوتیکهای موضعی : اگر جوشها عمیق باشند و امکان تخلیه آنها نباشد بهتر است از آنتی بیوتیک موضعی مثل کلیندامایسین یا تتراسایکلین بصورت پماد استفاده کنید .
– مصرف آنتی بیوتیکهای خوراکی : در مورد جوشهای ملتهب و دردناک می توان از آنتی بیوتیکهای خوراکی نظیر کلگزاسیلین و داکسی سیلین استفاده کرد که هر 8 ساعت باید مصرف شوند .
– مصرف آنتی بیوتیکهای قوی: جوشهای مقاوم به درمان را می توان با آنتی بیوتیک خوراکی مانند مینوسیکلین درمان کرد .
برای خواندن ادامه مطلب کلیک کنید .